تبلور شخصيت وجودي امام راحل در احمد كاظمي / به روایت حاج قاسم سلیمانی2

تدابیر نظامی شهید حاج احمد کاظمی به روایت حاج قاسم سلیمانی /2

تبلور شخصيت وجودي امام راحل در احمد كاظمي

امام راحل هم در تربيتي كه در جامعه ما انجام داد مثل آن سلول هاي بنيادي بود كه تحول ايجاد كرد و اين تحول هم در جاهايي كه تاثير گذاشت به عنوان آدم هايي كه به نحوي خلاصه امام بودند ظاهر شد. البته كساني كه به معناي واقعي در ابعاد مختلف رفتار امام، معنويت امام، شخصيت امام، خلاصه امام راحل باشند كمتر پيدا مي شود. در جنگ هم امام راحل تاثيراتي گذاشتند و يك خلاصه هايي به وجود آورد. احمد يكي از آن خلاصه ها بود كه اين هم به اين دليل نبود كه احمد با امام مراوده داشت بلكه به دليل عشق وافر به امام بود. حالا من مي گويم خصوصياتش را كه تاثير احمد در زيرمجموعه در جنگ چگونه بود كه باعث مي شود بگوييم كه بخشي از شخصيت وجودي امام راحل در فردي مثل احمد كاظمي متبلور بود.

احمد چند مشخصه اصلي داشت كه همه اينها را از امام گرفت واين درست است كه همه اينها از مكتب اسلام است اما امام به عنوان يك الگوي مجسم بود و ما وقتي در جنگ نگاه مي كرديم، احمد هم در اين چيزهايي كه من ذكر مي كنم از همه ما برجسته تر بود. احمد پنج مشخصه مهم داشت كه اينها در دوره جنگ در لشكر نجف ديده مي شد كه ما وقتي به لشكر نجف نگاه مي كنيم هيچ چيز در ذهن ما غير از احمد نمي آيد. شما وقتي مثلا مي گوييد فلان لشكر، يك عقبه اي هم در ذهنتان مي آيد ولي به لشكر نجف كه نگاه مي كنيد غير از احمد هيچ چيز در ذهنتان نمي آيد.

اين خيلي هنر بود كه يك فرد بيايد از درون يك شهرستان يك لشكر درست كند كه آن لشكر با لشكرهايي كه عقبه هاي طولاني داشتند با امكانات وسيع خصوصا در كادر، نه تنها برابري مي كند بلكه شاه كليد جنگ بشود. اينجا در واقع اين را مي رساند كه نقش احمد محوري بوده، لذا همه چيز در او خلاصه شده بود يعني همه ابتكارات و موضوعات گوناگون، نه اينكه احمد پايش روي شانه ديگري بود و از شانه ديگران داشت حرف آنها را مي زد و ابتكارات و طرح آنها را مي گفت، نه، بلكه هر چيز بود از او دميده مي شد. البته حسين هم همين بود ولي حالا بحث احمد است.