ای ماه دلارای رمضان! به سراچه قلب غریبم خوش آمدی! سحرت را دوست می‌دارم
روزه هنگام سۆال است و دعا / پر زدن با بال همت تا خدا
شهر یکرنگی و بی آلایشی / ماه تقصیر و گنه فرسایشی
عاشقان معشوق خود پیدا کنند / تا سحر در گوش او نجوا کنند
درد خود گویند با درمان خویش / با طبیب و یا انیس جان خویش . . .